Lívbjargararoyndin er í fýra pørtum. Har er ein hallarpartur, ein venjingarpartur, ein bjargingarpartur og ein munnlig roynd.
1. Hallarpartur
Sýning og gjøgnumgongd av trygdarfyriskipanum á staðnum.
Skeiðsluttakarin skal hava holla vitan um:
- Tilbúgvingarætlanina á staðnum, herundir atkomu- og rýmingarvegir
- Hvar neyðtelefon, súrevni, hjartastartari og onnur neyðútgerð er
- Serligar trygdarfyriskipanir av t.d. vippum, klatriveggum og skreiðibreytum
- Trygdarfyriskipanir við handfaring av evnum so sum klor og sýra.
- Møgulig serligar avbjóðingar á staðnum, at síggja svimjarar vegna mótljós o.a.
2. Venjingarpartur
Lop í hylin og 200 m svimjing:
Skeiðsluttakarin byrjar frá kantinum ella av startskamli.
Teir fyrstu 50m skulu svimjast við høvdinum (eygunum) yvir vatnskorpuna. Luttakarin kann í mesta lagi nýta 1 min og 30 sek til hesar 50m.
Tvey fylgjandi kav:
Ein bjargingardukka verður løgd á djúpasta stað í hylinum. Luttakarin byrjar við at halda sær uppi í vatninum (‘træde vande’), og kavar síðani eftir dukkuni. Síðani verður dukkan slept. Næsta kav skal byrja áðrenn 60 sek eru fráliðin síðani dukkan varð slept. Dukkan skal bjargast á land aftaná seinna kav.
Venjingarparturin vísir um:
• Luttakarin kann svimja
• Luttakarin er væl fyri í vatni, og kann kava.
3. Bjargingarpartur
a. Bjarging av ræðsluslignum fólki
Luttakarin eygleiðir høllina. Eitt ræðslusligið fólk er í hylinum, 10 m frá hyljarkanti. Uttan at koma í beinleiðis samband við neyðstadda, skal luttakarin bjarga viðkomandi, við hjálparútgerð og sissandi samskifti.
Royndin vísir um luttakarin megnar at bjarga ræðsluslignum fólki, og í hesum sambandi megnar at:
- vera rólig/ur og meta um støðuna
- nýta ein bjargingarhátt, sum er tryggast fyri lívbjargaran
b. Bjarging saman við hjálpara av fólki ið er í óviti
Luttakarin eygleiðir høllina. Eitt royndarfólk er í óviti (svímað) við kantin í hylinum.
Luttakarin boðar hjálparanum frá og loypur í hylin. Royndarfólkið skal bjargast 25 m, meðan andaleiðin verður tryggjað.
Luttakarin skal vísa hvussu ein gevur upplívgan í hylinum, til hjálparin kann hjálpa við at fáa fólkið á land. Innblæsingarnar verða gjørdar á pannuni á royndarfólkinum.
Hjálparin skal hjálpa við bjargingini og upplívganini. Hjálparin skal boða frá, heinta neyðútgerð og hjálpa við at fáa royndarfólkið á land.
Royndarfólkið verður fingið upp á land. Hjarta/lungubjarging við neyðútgerðini í høllini verður víst á eini dukku.
At enda verður royndarfólkið lagt í trygga liðlegu.
Royndin vísir at luttakarin megnar at:
• Vera rólig/ur og geva boð í eini bjargingarroynd
• bjarga svímaðum fólki 25m
• geva upplívgan í hylinum (við kantin, meðan bíðað verður eftir hjálp)
• fáa fólk á land
• geva hjarta/lungubjarging í samstarvi við hjálpara
• Brúka neyðútgerðina sum er í høllini, saman við hjálpara
c. Bjarging av barni, ið er í óviti.
Ein dukka verður løgd á djúpasta stað í hylinum, 10 m frá luttakaranum sum er á kantinum av hylinum. Eitt royndarfólk er klárt í hylinum.
Luttakarin loypur útí og kavar eftir dukkuni. Dukkan verður bjargað upp og síðani skift út við royndarfólkið sum so verður bjargað til kantin, meðan andaleiðin verður tryggjað.
Luttakarin fær royndarfólkið upp á land og byrjar lívbjargan á barna- ella pinkubarna-dukku. Aftaná 1 min vísir luttakarin hvussu alarmsentralurin skal fráboðast, og heintar neyðútgerð.
Tá lívbjarganin hevur varað í minsta lagi 2 min afturat við neyðútgerðini á staðnum, verður royndarfólkið lagt í trygga liðlegu.
Royndin vísir um luttakarin megnar at:
• kava, bjarga og fáa upp á land
• geva lívbjargan einsamallur og uttan neyðútgerð
• boða alarmasentralinum frá í røttu løtu, tá ein druknivanlukka er hend, har eitt fólk fær hjartasteðg orsakað av súrevnistroti og eingin hjálpari er til staðar.
• geva lívbjargandi fyrstuhjálp einsamallur við hjálp av neyðútgerðini í høllini.
d. Handfaring av nakkaskaðum.
Eitt royndarfólk letist sum at hava ein nakkaskaða og liggur lívleyst í grunna endanum í hylinum. Royndarfólkið er við vit.
Luttakarin vísir hvussu ein heldur høvdið/nakkanum og tryggjar skadda við spineboard, í samstarvi við hjálparum.
Kjakað verður um ymiskar háttar at handfara nakkaskaðum.
Royndin vísir um luttakarin megnar at hjálpa einum fólki, ið hevur fingið ein nakkaskaða, inntil bjargingarmanningin kemur.
4. Munnlig roynd
Luttakarin svarar spurningar um ymiskar skaðar, ið kunnu koma fyri í høllini. T.d. krampar, hitaslag, fall, bløðingar o.l. Eisini kann vera spurt um lívbjargandi fyrstuhjálp og neyðútgerðini í høllini.
Royndin vísir um luttakarin er fyrireikaður uppá tær ymisku vanlukkurnar, ið kunnu koma fyri í eini svimjihøll.
